Tegen de Zwitserse grens aan, aan alle kanten beschermd door Alpentoppen, ligt het Lago di Como als een Griekse Y op z'n kop. In de winter houden de bergen er de ijskoude winden tegen, het water bevriest er niet, de zon geeft er altijd z'n warmte af. Daarom heeft het Lago di Como een bijna Mediterraan klimaat. In de schitterende tuinen op de meeroever vind je veel subtropische struiken, bloeiende azalea's en rodendendrons. Klassieke cipressen flankeren de statige villa’s in de mooiste pastelkleuren. Hoger op de hellingen herken je het vale groen van olijfbomen, ze vormen de noordelijkste olijfgaarden van Europa. Schilderachtige dorpen liggen als een snoer vol parels langs de meeroever: Varenna, Bellagio, Lenno en Torno. Fameus zijn de uitzichten over het meer naar de overkant, het ene nog mooier dan het andere. De wereld heeft veel moois te bieden, rond het Lago di Como is het uitzonderlijk veel.... Al sinds de Romeinse tijd trekt het Lago di Como de rijksten en machtigsten van deze wereld aan. De Romeinse senator Plinius Minor verliet het snikhete Rome maar al te graag om aan het koel klotsende water tot rust te komen en zijn vele brieven te schrijven. De rijkste families uit Milaan en Como lieten al in de 18-e eeuw luxueuze buitenverblijven bouwen langs het meer, onderweg bezoek je er enkele. Habsburgse en Saksische vorsten vierden hier er maar al te graag hun vakanties. Tegenwoordig hebben veel beroemdheden uit de filmwereld een buitenverblijf aan het meer, George Clooney, Sylvester Stallone, Leonardo Dicaprio, Francis Ford Copolla, Mariah Carey, het zijn niet de minsten ... In deze bijzondere, toch behoorlijk bebouwde omgeving verwacht je niet direkt een mooie, groene wandelroute. Die is er wel en hoe! De laatste decennia is er hard gewerkt om de verwaarloosde oude paden en handelswegen in oude glorie te herstellen. Dus loop je nu dagenlang over brede voetpaden en fraaie klinkerwegen van het ene dorp naar het andere. Daartussen loop je door licht loofbos, door olijf- en wijngaarden, verborgen kloven vol kletterende watervallen. Veel heuveltoppen worden gesierd door een fraaie kerk of een stevige burcht. Op elke etappe wel een spectaculair mooi uitzicht op het meer en de bergen erachter. Dat verveelt nooit, zelfs na een hele week wandelen niet. In ieder geval weet je dat je aan het eind van elke etappe afdaalt naar het meer en eindigt in een labyrint van smalle steegjes en klinkerstraatjes om uit te komen bij het volgende onderkomen. Weet dat de overnachtingen zijn gekozen om hun authenticiteit gecombineerd met comfort. En zoals zo vaak in Italië, om het eten. Eten bij de topkok Maurizio in Colico en de charmante gastvrouw in Palanzo is genieten van heerlijke schotels uit de regionale (ze noemen het daar de Larische) keuken ... Als je na de laatste etappe met de tandradbaan van Brunate afdaalt naar de fraaie, elegante città di Como, en terugvaart over het meer naar Colico heb je een in vele opzichten indrukwekkende trektocht achter de rug door het juweel van Lombardije.